Stelvio 2022
Het is ergens begin 2022 dat overbuurman Edwin meldt dat hij de Stelvio in de Dolemieten Italië wil gaan fietsen met Marc. Natuurlijk vroeg ik gelijk of ik eventueel mee kon indien er de mogelijkheid toe was. En die mogelijkheid was er. Dus de plannen werden gemaakt en van woensdag 31 augustus tot en met zondag 4 september zijn we naar het appartement Harmonie in Sankt Valentin auf der Haide geweest.
Woensdag 31 augustus
Om half vier uur ging de wekker en om half vijf vroeg in de ochtend reden we weg uit het Zondaghof richting Almere Poort om Marc op te halen. Hierna een lange autorit van 947km naar Italië. Na enkele stops voor een versnapering zoals koffie met Leberkäse en nog meer stops voor wegwerkzaamheden, waren we uiteindelijk even voor vijf uur bij het appartement. Zag er erg goed uit. Dat word een fijn onderkomen voor de komende vier nachten. Na de spullen uit de auto gehaald te hebben en de fietsen in het ski-hok gezet te hebben was het wel een beetje etenstijd. Edwin wist nog een mooi pittoresk tentje wat wel erg klein is en dus vaak vol. Na contact met Evelyn en een belletje van haar bleek dat er tussen 1800 en 2000 nog een tafel beschikbaar was en dus gingen we snel op pad naar Hofschank Greinhof.
Hier was niets te veel over gezegd. Pittoresk, mooi gelegen op de berg met erg fraai uitzicht, klein, 6 tafels, beperkte kaart, maar o zo lekker. We begonnen met een vlees-plateautje en daarna lekkere hoofdgerechten met zeer lekkere goulash en knoedels met spek, kaas of spinazie. Als toetje nog een Apfelstrudel en een Schnaps van het huis. Wauw wat een fijne start van deze dagen.
Donderdag 1 september
Vandaag het plan om in de buurt wat rond te fietsen en dat ‘rond’ werd letterlijk genomen, want we hebben een rondje rondom Reschenmeer gefietst. Natuurlijk moest er ook wel wat geklommen worden.
Enfin, na het ontbijt dus de fietsen gepakt en een leuke ronde gemaakt. Het weer was top. De eerste klim eindigde in een gravel weg die uiteindelijk overging naar grove gravel. Niet fijn dus, dus omgedraaid en terug naar beneden. De eerste 400m klim hadden we dus gedaan en het was goed te merken dat dit op hoogte was. Poeh ff snakken naar adem op de fiets. Onze tocht werd vervolgd rondom het meer en we stopten in Reschen voor koffie met Apfelstrudel. Lekkerrrr! Na deze stop weer verder met een stop erg dichtbij, namelijk bij de oude kerktoren van Alt-Graun middenin het meer. Het verhaal gaat dat voor dit stuwmeer aangelegd werd, was hier een dorpje met de naam Alt-Graun. 153 huizen werden afgebroken, een dam werd gelegd en alles werd onderwater gezet. De toren bleef nog als enige zichtbaar boven de waterspiegel. Erg fraai gezicht. Het echte verhaal staat op bovenstaande Wikipedia site en is iets minder fraai voor de vroegere bewoners van Alt-Graun.
Hierna weer doorgefietst en kwam een klim van 500m op ons pad. De ademhaling werd al beter en de beentjes begonnen het klimmen al leuk te vinden. Uiteindelijk 57km gefietst en 1205 hoogtemeters gemaakt.
Na terugkomst bij het appartement, omgekleed en de wandelschoenen aangetrokken voor een wandeling van 6.3km rondom de Haidersee. Misschien niet de ideaalste voorbereiding voor de Stelvio klim morgen, maar wel leuk.
Onderweg 16 caches gevonden en in de restaurantje Zeress, aan de overkant, wat gedronken. Deze avond stond er macaroni met tonijnsaus en tomaten met mozzarella op het menu gemaakt door chef-kok Johan.
Vrijdag 2 september
Dé dag. Vandaag zijn we de Stelvio gaan beklimmen. Ik ben op de fiets vanuit het appartement weggereden en Marc en Edwin reden met de auto eerst naar Glurns om vandaaruit de start te maken. We spraken af in Glurns en waren ook redelijk tegelijkertijd daar. Ik had op dat moment een mooie afdaling van 13km achter de rug.
We zijn de Stelvio gaan beklimmen vanaf Prato. Dit bleek achteraf de mooiste en steilste kant te zijn. De klim was 24.5km met een hoogteverschil van 1800m en 48 bochten. Tijd genoeg dus om van de omgeving te genieten..haha. Bleek toch nog wel flink afzien, maar het is me gelukt. Twee stops gemaakt onderweg. Eén voor wat foto’s en één om water te tappen uit een natuurlijke bron onderweg. Ik denk dat dat water een speciale gave had, want daarna fietste het veel makkelijker. “Tuurlijk Johan geloof je het echt?”
Marc en Edwin waren minder gelukkig en door een fout verzet kwamen ze tot bocht 44. Balen. Halverwege dus, want daarna begon het echte bochtenwerk pas. Ik was boven en las dat zij met de auto ook mijn kant op kwamen. Al wachtend, geocachend en foto’s makend kwam er ondertussen wat hagel op de berg naar beneden en werd het beduidend frisser. Enfin toen ze boven waren lekker wat gegeten (een flinke bol met curry worst en zuurkool) en t-shirts en nog een Stelvio herinnering gekocht.
Daarna was het afdalen…woohoo…dat was lekker. De weg was droog en dus kon ik me lekker uitleven. Edwin en Marc waren al eerder weg, maar met de fiets ben je sneller haha…zoeffff daar kwam Johan voorbij..haha. Al genietend van de rustige weg en de fraaie omgeving. Beneden nog een cache gelogd in Zwitserland en toen op weg naar Laatsch waar ik Edwin en Marc aantrof bij de kerk. Zo had ik vandaag een rondje gefietst van 78km met 2000 hoogtemeters.
Die avond had iedereen vrij-af en gingen we pizza eten bij Camping zum See. Dit waren prima pizza’s, groot, dun, goed belegd en zeer smaakvol. Als toetje een ijsje en zoals uit de foto blijkt: verschil moet er zijn!
Top dag dus.
Zaterdag 3 september
Deze dag wat miezer en we besloten dan ook om na het ontbijt de fietsen thuis te laten en met de auto naar Merano te rijden voor een overheerlijk ijsje…toch Edwin?
De weg naar Merano was druk en kostte dus best wel wat tijd. Ach tis vakantie wat maakt het uit. Onderweg nog gestopt voor een cache en het maken van foto’s bij Sacrario Militare di Passo Resia. Daar aangekomen gewandeld en genoten van het mooie stadje. Tevens natuurlijk de caches die er lagen gezocht, gevonden en gelogd. Uiteindelijk bijna 9km gewandeld en genoten.
Na Merano nog doorgereden naar Bolzano omdat hier de oudste cache van Italië ligt. Zo dichtbij en Edwin was snel te porren om hier naartoe te rijden. Tnx Edwin! De weg was wel afgesloten i.v.m. vallend gesteente dus ben ik alleen even op en neer gelopen en na een klim aan de zijkant van de tunnel was de log snel gezet.
Terug bij appartement op weg gegaan naar restaurant. Eerst de ene…hum toch maar de andere….acht die was vol…dan maar terug naar de ene…haha en die was best lekker. Uiteindelijk zaten we bij Roby Keller. In eerste instantie zouden we voor de schnitzels gaan, maar ik zag Schweinehaxe op het menu staan. Tsja…dan toch maar zwichten en had ik die uiteindelijk op mijn bord liggen. En lekker dat ie was! Het toetje was vandaag de lang naar uitgekeken Kaiserschmarren (mit Preiselbeeren), Hausgemachter Apfelstrudel (voor Edwin, wie anders?) en we konden het niet laten om ook een stuk Hausgemachter Tiramisu te bestellen. Zo de calorieën zijn weer aangevuld.
Terug bij het appartement nog spelletje Yam (Yahtzee) gedaan en toen bedje tijd. Plan is om morgen om zeven uur weg te rijden naar huis.
Zondag 4 september
Het lukt bijna…..om kwart over zeven reden we weg naar huis. Na een uurtje rijden de eerste stop voor ontbijt. Lekker koffie met een broodje en weer verder. Wel e.e.a. aan vertraging gehad en we waren om half zeven thuis. Het eten (chinees) was ook al gehaald. Een tafel vol gezelligheid en genietend van het eten en de verhalen.
Marc, Edwin, ik heb genoten en wil jullie bedanken voor de gezelligheid en de fijne dagen. Mochten jullie volgend jaar weer gaan, dan hou ik me aanbevolen om mee te geen. Wanneer en welke berg maakt me niet uit. Ik ga mee !
Hieronder wat foto’s van het appartement Harmonie:
Hieronder de gemaakte fiets en wandel routes:
Hieronder een overzicht van de gevonden caches. Uiteindelijk 39 stuks.
