Zomer 1995 – USA (New York)
Hier het reisverslag van onze vakantie naar Amerika. Wij, Ben, Sonja, Marion en Johan zijn samen met de tent en een gehuurde auto de staat New York doorgetrokken van 12 september 1995 tot 1 oktober 1995. Het doel van deze vakantie was om de mooie herfst in de staat New York te gaan bekijken en om een bezoekje te brengen aan Alice en Jim in Rochester.
Dinsdag 12 september 1995
We hadden afgesproken om rond half twee te verzamelen bij de balie van Martinair. Dit is tegenover incheckbalie 20. Wij zijn weggebracht door Ralph en Sonja en Ben door Kees. Na het nodige controleren van de papieren en het afgeven van de bagage, hebben we nog wat inkopen gedaan in de tax-free winkeltjes van Schiphol.
Om tien voor half vijf zijn we ingestapt in het vliegtuig. Ons vluchtnummer is MP601. Het is een Boeing 767-300ER met een maximaal aantal passagiers van 272. Om tien over half vijf zijn we dan eindelijk vertrokken met een verwachte aankomsttijd van 17.58 in Amerika. De snelheid waarme we vlogen was ongeveer snelheid 877 km/uur, de koers 294 deg., de hoogte 10700 meter en de buitentemperatuur was -51 ºC.
Verloop van de vlucht:
17.15 Marion verveelde zich (al).
17.30 we zitten nu boven Glasgow. We verlaten het luchtruim van Engeland.
18.15 diner:
-
kabeljauw in roomsaus met spinazie en worteltjes
-
kip
18.30 koffie of thee.
20.00 passage boven onderste puntje van Groenland (Keflavik ?)
21.30 na wat versnaperingen komen we Canada binnen.
17.56 volgens de planning aangekomen. Het is nu dus 17.56 uur US-tijd.
Het is buiten mooi weer, onbewolkt en 23 ºC. Een mooi begin van de vakantie.
Na wat wachten (ongeveer 1 uur) op een taxi (station cab), werden we voor $38 naar het hotel Milford Plaza gebracht midden in Manhatten.
Daar aangekomen hebben we vanuit kamer 1555 (nr. 55 op 15e verdieping) het uitzicht gefilmd en gefotografeerd. Verder een rondje gelopen. 46th street uitgelopen naar Broadway bd. en daar wat genuttigd bij McDonalds. daarna via 45th street terug.
Toen was het al reeds 22.15 uur. Erg laat, dus…..naar bed.
Woensdag 13 september 1995
Om 8.30 zijn we opgestaan. Buiten is het nat.
Had ik gisteren nou maar niet gezegd dat het zulk mooi weer was.
Om 9.00 hebben we gegeten bij Lindy’s vlakbij het hotel.
Daarna zijn we gaan wandelen en hebben we kaartjes gekocht voor de ‘Sight seeing Tour’. Voor $16 de gehele dag (plus morgen) gebruik maken van een dubbeldekker-cabrio.
Als eerste zijn we uitgestapt bij Macy’s en daar wat rondgekeken. Daarna uitgestapt bij de ‘Statue of Liberty’. Van hieruit een boottocht à 50c. p.p. naar ‘Staten Island’ gemaakt. Daar aangekomen, twee voetstappen gezet en met de volgende boot weer terug. Het uitzicht vanaf de boot was mooi, heel erg mooi (zie foto’s).
Teruggekomen zijn we naar ‘Pier 17’ gelopen en daar ons avondeten genuttigd. Het was toen al reeds 18.00 uur. Het eten daar was lekker en goedkoop. Voor met z’n vieren waren we $25 kwijt.
Daarna zijn we met de bus weer terug gegaan naar ‘Times Square’. Hier was het op dat moment ontzettend druk. Foto gemaakt van de Coke reclame en van een fotomodel aldaar. Om 20.15 waren we terug op de hotelkamer om de filmcamera batterij te wisselen.
Om kwart over negen gingen we richting 5th avenue/34th street, naar het ‘Empire State Building’. Ongeveer een half uur lopen ernaar toe, kaartje gekocht om naar boven te gaan, naar de 92e verdieping gegaan met 1 van de 35 liften tot een hoogte van ongeveer 320 meter (de top is 1454 ft (~480 m.) en telt 102 verdiepingen), gefilmd en gefotografeerd en natuurlijk rondgekeken, naar beneden gegaan, naar buiten en een half uurtje terug gelopen. Tijdens de wandeling terug, wat drinken gehaald in een nachtwinkeltje en toen maar weer eens naar bed. Het was ondertussen al weer 23.45 uur.
Donderdag 14 september 1995
Om kwart voor acht zijn we opgestaan. Het is buiten wel droog, maar toch ook weer vochtig. Vandaag in de ochtend hebben we het ‘Central Park’ op de ToDo lijst staan.
Maar eerst eten…….
Om half negen zijn we bij de SBARRO. Hier kun je lekker en goedkoop eten.
Voor ongeveer $14 hebben we alle vier gegeten. Een vergelijk met gisteren: toen was het $43.
Daarna zijn we gaan wandelen richting ‘Central Park’ over ‘Broadway’. Tijdens deze wandeling is Ben een audio/video zaak binnengelokt en heeft hier een ‘infrarood lens’ gekocht. We kunnen bijna zeggen gekregen, want hij heeft deze gekocht voor $99, terwijl de nieuwwaarde ervan $999.99 was (afprijzen heet dat).
Bij het park gearriveerd, hebben we een rondje gelopen van 45 minuten in gezelschap van vele eekhoorntjes. Daarna zijn we teruggelopen over de 6th avenue naar ‘Times Square’ en terug naar het hotel (11.45).
Vanaf het hotel zijn we met een taxi, met z’n vieren op de achterbank, naar Hertz gegaan vlakbij het vliegveld Newark. De kosten van dit spectaculaire, dwars door NY gaande ritje, kostte ons $60 include. tip en duurde nog geen 45 minuten. Aangekomen bij Hertz om 1 uur ‘s middags hebben we onze gehuurde Ford Windstar bekomen. Een beste auto met zijn 3.6 lt. 6 cilinder motor.
We zijn vertrokken via de 78-24-287-87-17. Een route naar het noorden vanaf Newark. In Tuxedo (langs de 17) hebben we onze eerste inkopen gedaan. Daarna zijn we doorgereden naar Bloomingburg, nabij het ‘Catskill Park’. Hier hebben we onze tenten opgezet op het ‘Rainbow Camp Ground’. Na de tenten opgezet te hebben, hebben we ons avondmaal genuttigd. Brood met soep (bouillon) en tonijn- en koolsalade. Na een avondwandeling om 8 uur zijn we om half 10 naar bed gegaan.
Vrijdag 15 september 1995
Om half acht zijn we opgestaan, hebben we gedoucht en hebben we ons avondmaal van gisteren als ontbijt opgemaakt aan onze pickniktafel. Even later kwam de ‘tonnetje-rond-zijnde’ campingbaas ons vriendelijk vertellen dat we onze tent moesten verplaatsen. Dit was dus niet zo’n heel fijn plan, dus hebben we vriendelijk en toch ook beleeft gevraagd of we nog één nachtje mochten blijven staan. Het antwoord was: NO.
Toen hebben we die ene afgelopen nacht betaald. $48, was dat even schrikken voor zo’n klo.. camping. Duur, duur en nog eens duur. Voor een paar dollars meer hadden we in een motel kunnen zitten. Maar ja laten we nog even afwachten hoe het verder gaat. De eerste indruk hadden we in ieder geval gekregen.
Daarna zijn we vrolijk verder gegaan via route 17. De eerste stop was bij Margaretville. Hier hebben we wat rondgelopen en begon onze zoektocht naar campinggas. Geen propaan, wat in de US gebruikt wordt, maar butaan. Na wat vragen en zoeken is het ons gelukt om bij een winkeltje ‘just-around-the-corner’ er drie aan te schaffen. Lekker voor de thee en de koffie.
Verder zijn we via route 30 naar 28east gegaan, oftewel via Margaretville naar Big Indian, Sandaken en Phoenicia. Hier gevraagd, daar gevraagd op zoek naar een camping. De eerste die we vonden was gemaakt op steen, steen en nog eens steen. Geen groen plekje te bekennen. Dat was niets, dus zijn we verder gaan zoeken. Er zouden er namelijk een stuk of drie in de buurt zitten. Op de volgende camping mochten we niet ‘tenting’, in verband met de mogelijkheid van het ontstaan van ‘fire-hazards’. Alleen met een camper was daar toegestaan. De laatste mogelijkheid kregen we op deze camping te horen. Dat was nog wel een stukje rijden. Dus daar gingen we weer. Via de 214 naar het noordoosten. deze weg 9 mijl volgen tot Lanesville. Daar zou ‘Steve’s Campsites’ zitten. Na weer een zoektocht van ongeveer twee uur vonden we hem. Het was een, midden in de natuur, liggende camping voor $5 per persoon. Op aanraden van Steve zijn we gaan eten in Hunter. Een simpel restaurantje genaamd ‘Alfredo’s Sunshine villa’. Na het eten een kleine wandeling in Hunter en toen terug naar de camping en naar bed (22.00 uur).
Zaterdag 16 september 1995
Om acht uur zijn we opgestaan, hebben we gedoucht en hebben we ontbeten. Daarna, al weer tien uur ondertussen, hebben we een kopje koffie genomen.
Daarna zat ons ochtend ritueel er op en zijn we met de auto gaan rijden. De eerste stop was al naar één mijl. Op de kaart hadden we gezien dat daar een wandelroute (trail) was. We hadden de keuze uit drie routes: 1.2, 2.5 of 10.1 mijl. We hebben gekozen voor degene van 1.2 mijl naar ‘plateau mountain’ op een hoogte van 3200 ft.. We zijn gestart om kwart voor elf op een hoogte van 600 ft.. Het viel echter zwaar tegen. Na de registratie onderaan de berg i.v.m. zoekraken van wandelaars (kliffen, beren etc.), waren we anderhalf uur later boven op het plateau. En het uitzicht was mooi…….als je mist mooi vind. Enfin drie uur na de start, met een gemiddelde loopsnelheid van 1.2 km/uur, waren we weer beneden. Hierna zijn we, vermoeid van de wandeltocht, doorgereden naar Catskill. Volgens een tijdschrift zou daar een markt moeten zijn in een kerk. De kerk was er wel, alleen de markt was er niet. Tijdens de autotocht naar Catskill, moesten we stoppen bij een tankstation, omdat de motor wat problemen aangaf met het oliepeil. Deze bleek geheel leeg te zijn. We hebben er toen maar een litertje ingegooid. Tevens benzine getankt. Voor $17 hebben we ongeveer 14.4 gal. getankt. Die avond hebben we gegeten in de Pizza Hut. Lekker en veel, want voor $5.49 per persoon kon je eten en drinken zoveel als je wilde.
Daarna terug naar de camping en koffie gedronken. Toen werd het donker en hebben we wat hout verzameld voor het kampvuur. Ongeacht de 3 maanden droogte gewoon toegestaan in Amerika. De avond hebben we volgehouden tot half elf met het spelen van Rolwoord en het eten van tortilla chips.
Daarna tanden poetsen en naar bed.
Zondag 17 september 1995
Om half acht werden we wakker door…..de regen. Het plensde buiten en wachten tot het droog werd had geen zin. Vandaar dat we er om acht uur uit zijn gegaan, naar de douche gerend en geprobeerd om het wat warmer te krijgen.
Om half negen gezellig ontbeten in de auto en ons klaar gemaakt voor de dag. Vandaag zouden we naar Woodstock gaan. Ook daar regende het jammer genoeg. Regenjassen aan dus en gewoon doen of het mooi weer is. In Woodstock hebben we zo’n beetje alle winkeltjes, ateliertjes, galerieën, musea etc. gezien. Het eerste telefoontje naar het thuisfront is gepleegd. Er was tevens een galerie met twee Belgische dames als eigenaressen. Dit was even gezellig. ‘s Middags klaarde het weer op. We zijn toen ook nog naar een klooster geweest, waar we uitgenodigd werden door een ‘Duitser’ om binnen te kijken. Dit zag er allemaal ontzettend mooi uit. Het was een klooster waar mensen een opleiding konden volgen om te leren mediteren. Daarna hebben we onze boodschappen gedaan.
Het was ondertussen al weer zes uur toen we terug waren op de camping en aan ons diner begonnen. Stokbrood met beleg etc. Daarna nog wat gelopen in de buurt en om acht uur was het alweer donker. Na het eten hebben we het woordspel gespeeld. Hiervoor hadden wat licht nodig. Vandaar dat Marion, omdat Ben het volgens haar niet kon, de auto wat dichterbij zou zetten. Dit is ook wel gebeurd alleen met één tegenslag. Er lag namelijk een grote, zeer grote, steen op het grasveld. Juist die steen had ze niet gezien en ze ging er dus met de auto overheen. Een hoop kabaal, maar gelukkig niets beschadigd.
Maandag 18 september 1995
Om half negen opgestaan, de zon scheen een beetje door de wolken heen. Douchen, alvast wat opgeruimd en daarna ontbeten. Ook Suzi, de hond van Steve, was als iedere ochtend weer aanwezig tijdens het ontbijt. Na het ontbijt, om ongeveer half elf, hebben we de tenten afgebroken en heb ik dit verhaal geschreven en dat van gisteren. Als afsluiting ook nog wat foto’s gemaakt van de camping en wat gefilmd. De bedoeling is om vandaag naar Albany te gaan.
Om kwart voor elf ben ik klaar met het schrijven van dit verhaal en het weer is nu zo ver opgeknapt, dat er geen wolkje meer te zien is en het ondertussen al lekker warm is.
Om elf uur zijn we weggegaan richting Catskill, Ruvena.
Onderweg naar Albany zijn we nog gestopt bij een tuincentrum, waar we wat fruit gekocht hebben. We zijn ongeveer twee uur in Albany gebleven. In Albany was een gebouw, dat een platform had, wat voor het publiek opengesteld is. Vanaf hier hadden we een mooi uitzicht over Albany.
Toen we Albany gezien hadden, zijn we richting Amsterdam gereden. In Scotia, een plaatsje waar we eerst langskwamen, heeft Ben zijn wijn kunnen kopen. Gisteren wilde hij dat al, maar op zondag zijn alle ‘liquoir’ winkels gesloten. Gelukkig lukte het vandaag wel, want hij bleek al ontwenningverschijnselen te hebben. In Amsterdam hebben we wat heen en weer gereden, omdat we wat moeite hadden om de geschikte plekjes voor de camera te vinden. Maar ook dit is uiteindelijk gelukt. Bij toeval vonden we een ‘Taco Bell’ (volgens Marion zouden die op iedere hoek van de straat staan). Een ander toeval was, dat het kwart over vijf was en dus etenstijd.
Nadat we onze buik vol hadden gegeten met taco’s, zijn we verder gegaan over route 30north naar het ‘Great Sacandaga Lake’. Daar hebben we een camping gevonden voor $11 per nacht voor vier personen. De betaling aldaar ging via de onderkant van de deur. Erg makkelijk dus. Na het opzetten van de tent, met ‘bijna’ uitzicht over het water, hebben we nog wat gegeten, gedronken en een planning gemaakt voor de komende dagen. We zouden hier een paar dagen blijven (Adirondacks), daarna naar Rochester en via de Finger Lakes terug naar New York. Een makkelijke planning. Deze was dan ook snel gemaakt en we lagen dan ook al om 10 uur op bed. Punt uit.
Dinsdag 19 september 1995
Om half negen opgestaan. Het was ontzettend mooi weer (voor de tijd van het jaar). Vannacht hadden we een vrij ‘frisse’ nacht gehad, maar die hebben we alle vier overleeft. Als eerste zijn we gaan douchen à 25c. voor 5 minuten. Net genoeg om het een beetje warmer te krijgen. De rest deed de zon wel toen we aan het ontbijten waren. Dit is de ochtend dat Ben z’n scheerapparaat (en z’n lip) het begaf.
Dit werd een dag met veel autorijden. Alhoewel dat niet de bedoeling was. Maar Amerika is toch wel Amerika wat de lange afstanden betreft. Ook was het weer een dag om de auto vol te tanken. Dit keer ging er 17.2 gal. in wat ons $21 kostte. Hiervoor hebben we dan wel weer 339 mijl kunnen rijden. Om vier uur ‘s middags hadden we onze eerste stop in Saratoga Springs. Daar hebben we wat boodschappen gedaan en wat rondgelopen. Het maakte de dag weer goed, want het autorijden van vandaag viel ons allemaal toch wel tegen. Om half negen waren we terug op de camping. Het was toen al donker. Op een andere ‘site’, dan de onze was een barbecue aanwezig, waar we gebruik van hebben gemaakt. De auto ernaast geparkeerd, licht op de auto gezet en gericht op de tafel en we konden gaan eten. Om half elf hadden we alles opgegeten. Alle steak, hamburgers, gevulde scholfilets, tonijn, alles was op en erg lekker. De warme dag sloten we af door naar bed te gaan. Het was toen al weer bijna elf uur.
Woensdag 20 september 1995
Om negen uur zijn we opgestaan. De dag begon anders dan gisteren, want het was bewolkt. Geen zonnetje aan de lucht, maar alleen maar wolken, wolken en nog eens wolken. Jammer, na zo’n dag als gisteren wilden we er nog wel een paar van die warme daagjes bij. Omdat we gisteren zo veel gereden hadden en zo weinig gezien, besloten we om vandaag in de buurt te blijven en als het kon de auto niet te gebruiken.
Tijdens het ontbijt hadden we bezoek van een klein eekhoorntje die bij Marion de nootjes uit haar hand kwam halen.
Deze ochtend hebben we verder kaarten geschreven. Ook dat moest nog gebeuren. We hadden ze al een paar dagen geleden gekocht, maar het schrijven werd steeds maar uitgesteld. Tenminste….tot vandaag dan. Tot kwart over twaalf waren we hier zoet mee.
Die middag zijn Son en Ben wat gaan wandelen langs het meer en Marion en ik zijn met de auto (sorry we konden toch niet zonder) naar het dorp gegaan. Wat Son en Ben gezien en/of gedaan hebben weet ik niet, maar wij (Marion en ik) zijn naar Northville gegaan. Een klein dorpje op vijf km. afstand van de camping. We hebben hier een beetje gewandeld (rotzooi winkeltjes bekeken) en wat boodschappen gedaan.
Op de terugweg kwamen we vlak bij de camping Son en Ben tegen. Daarna hebben we plannen gemaakt voor het eten. Dit moesten we nog halen, dus met z’n allen in de auto naar Northville. Hier wat brood (voor zover je het brood kon noemen), vlees, melk etc. gekocht voor onze tweede barbecue van de vakantie. Na de barbecue hebben we weer eens een kampvuur gemaakt en om half elf zijn we naar bed gegaan. We lagen net 10 minuten op bed of het begon te regenen. En goed ook !
Donderdag 21 september 1995
Het regende ‘s ochtends nog steeds. Het was negen uur toen we deze regen trotseerde en besloten om eruit te gaan. Net als iedere andere ochtend zijn we eerst wezen douchen en hebben daarna gegeten.
Dit was onze laatste dag op deze camping. We hebben de $33, zoals afgesproken, onder de deur door geschoven en zijn weggegaan. Richting Rochester.
Onderweg zijn we nog gestopt voor koffie en een snack. Onze route liep via de 30south, 90west tot aan Rochester. Hier wist Marion nog perfect de weg en reden we zo naar Greece. Greece is een ‘wijk’ van Rochester. We zijn rechtstreeks naar Alice en Jim gegaan. Jim (eigenlijk James) was niet thuis. We zijn dus door Alice ontvangen en gelijk uitgenodigd op te blijven eten en slapen. Ons avondmaal van die dag was spaghetti met gehaktballen met Italiaanse worstjes.
Na het eten zijn we bij Oma Herbst langsgeweest wat al een verhaal op zich was. Vandaar dat ik hierover niet uitwijk. ‘s Avonds kwam Jim thuis. Met z’n allen nog wat nagebabbeld en om één uur naar bed.
Vrijdag 22 september 1995
Weer een regenachtige dag om met het negatieve te beginnen.
Om acht uur zijn we opgestaan en hebben we ‘Amerikaans ontbeten. Deze dag zouden we twee dingen gaan doen. ‘s Ochtend zouden we naar de school gaan waar Marion een jaar lang, 8 uur per dag rondliep, en ‘s middags zouden we naar de ‘Mall’ gaan. Hier hebben we van alles gekocht, o.a. spijkerbroeken, legging, soepjurk, slippers, sweater, sandalen, zilveren kettinkjes en een Mickey-pet. Ook zijn we opzoek gegaan naar een CDi-game van ‘Mad Dog McCree’. Viel dat even tegen. Alleen naar deze CDi hebben we al drie uur gezocht. En dat allemaal in, denk ik, drie Mall’s. Maar gevonden hebben we hem.
Toen we eindelijk om half negen terug waren (we hadden ook nog maar vast weer getankt: $20 voor 15.8 gal. goed voor 369 mijl rijplezier), zijn we gaan eten in de ‘Buffet’. Een ‘all-you-can-eat’ tent voor $6 per persoon. Het was lekker. Om tien uur sloten ze daar en dus zijn we teruggegaan. Marion en Alice waren al weg, omdat die Jim van z’n werk gingen ophalen en daarna boodschappen doen. Toen ook zij weer thuis waren, hebben we nog wat nagekletst en CDi-games gespeeld. Om half twee gingen we pas naar bed.
Een lange dag dus.
Zaterdag 23 september 1995
Acht uur zijn we opgestaan en het was onbewolkt buiten. Deze dag zouden we samen met Alice en Jim meegaan naar ‘The Living Wall’ en ‘The Windmill’. ‘The Living Wall’ (de naam zegt genoeg) is in Napels, een klein dorpje dat tevens een leuk kerkje had.
‘The Windmill’ is vlakbij Penn Yan en is een soort kruising tussen een vlooienmarkt en een zwarte-markt. Het bestaat uit drie grote hallen met vanalles-en-nog-wat. Tevens een groot aantal van de kramen, zowel binnen als buiten, voorzagen in eterij. Hiervan hebben we ook een ‘beetje’ geproefd. Ook stonden hier veel ‘Amish people’, mensen zonder auto, elektriciteit etc.
Om vijf uur waren we terug. We zouden gaan eten met z’n allen. Ook oma zou meegaan. Toen we terug waren en Alice naar oma belde dat we haar zouden komen halen, kregen we te horen dat ze niet meeging. Jammer. We hebben gegeten bij Ponderosa. Voor zes personen waren we $47 kwijt. Voor Nederlandse begrippen erg weinig dus. Het eten was niet zo lekker als gisteren, maar toch ook wel lekker. Na het eten zijn we bij oma Herbst langs geweest om haar de ketting te geven en hebben we bij terugkomst de ketting en het kookboek aan Alice gegeven en de CDi aan Jim. Beide waren erg blij met de cadeaus.
Zondag 24 september 1995
Ook deze morgen zijn we opgestaan, hebben gedoucht en ontbeten. Dit alles vanaf kwart over negen. Het is mooi weer vandaag. Deze dag heeft als thema: Rochester.
Alice laat ons vandaag Rochester zien. Jim zou vandaag koken voor ons.
Als eerste zijn we om twaalf uur naar ‘Tops’ gegaan. Tops is een grote supermarkt die gefinancierd wordt door Ahold. Daarna zijn we naar Rochester – Downtown gegaan. Vandaag, op zondag, is bijna alles dicht in het centrum, vandaar dat er eigenlijk niet veel te beleven was. We hebben wat rondgelopen, wat oude gebouwen gezien, en de ‘klok’. De klok staat in het winkelcentrum, waar wij onze auto onder geparkeerd hadden. Eigenlijk was deze gesloten, maar omdat wij toeristen waren uit Nederland (ver weg dus), mochten we naar de klok gaan kijken. De klok geeft ieder half uur een animatie over een dochter-stad van Rochester weer. Toen we dit gezien hadden, zijn we naar het ‘Kodak Eastman’ huis geweest. Hierna, het was ondertussen al weer vier uur, zijn we naar het Ontario meer gegaan.
Om kwart voor zes waren we weer terug. Jim had de tafel al gedekt en het eten, Roast Beef met home-made pickles, worteltjes, diner rolls etc., kon geserveerd worden.
Na het eten, om negen uur, zijn Marion en ik nog naar Kaufman’s gereden om de soepjurk van oma terug te brengen. Bij nader inzien hadden we toch wat veel cadeaus gekocht. Echter, Kaufman’s was gesloten.
‘s Avonds de film Leathal Weapon III gekeken op TV.
Maandag 25 september 1995
Een bewolkte, maar droge dag vandaag. Vandaag gaan we naar de ‘Niagara Falls’. Om elf uur zijn we weggegaan. Via de Parkway langs het Ontario meer zijn we heen gereden. In Lewingston zijn we even gestopt, want volgens een tijdschrift, zou daar een soort “boeren” markt zijn. Dit was echter niet waar. Een foutje, het was de dag ervoor…..helaas.
We zijn eerst naar de Amerikaanse kant geweest. Hier zijn we o.a.. met regenjassen naar beneden gegaan, om de watervallen te kunnen voelen. Daarna zijn we de brug overgegaan naar Canada. Canada viel een beetje tegen. Het plaatsje Niagara Falls was daar één grote kermis. We hebben daar gegeten bij Wendy’s. Om kwart voor negen waren we terug in Rochester via route 104. Een zeer langdurige route door de vele bochten, stoplichten en snelheidsbeperkingen.
Dezelfde avond nog de soepjurk van oma teruggebracht en voor $50 een waardebon gekocht voor Alice. Bij terugkomst deze aan Alice gegeven en wat gedronken en het toetje gegeten (koekjes & cake). Om half één was het weer tijd om naar bed te gaan.
Deze dag ook nog getankt: voor $20, goed voor 357 mijl.
Dinsdag 26 september 1995
Dit is weer onze laatste dag in Rochester. Om ongeveer half elf zijn we weggegaan. Via oma Herbst, om de slippers te geven, zijn we richting het ‘Finger Lake” gebied gereden. Onderweg nog gestopt om een ‘flinke’ fles wijn te kopen, maar uiteindelijk zijn we tot aan ‘Watkins Glenn’ gekomen. Daar hebben we op de ‘Watkins Glenn State Campground’ onze tenten opgezet. Ook deze camping kostte ons weer weinig. $11 voor de eerste nacht en iedere extra nacht voor $10. Dit is niet veel voor vier personen en twee tenten. Om drie uur zaten we in de zon aan de thee. Het was mooi en zonnig weer.
Hierna zijn we naar Watkins Glenn gereden, waar we wat gewandeld hebben en het thuisfront geïnformeerd over onze vakantie. Aan het meer, waar we even gezeten hadden, stond een bord met reclame over een Mall. Dat leek ons wel wat, dus zijn we daarheen gereden. Via-via kwamen we er wel, maar het heeft ons zeker een uur gekost. En we dachten dat het heel erg dichtbij zou zijn. Jammer, het was in Big Flats. Hier wat boodschappen gedaan bij Tops en gegeten bij Friendly’s. Op de terugweg kwamen we erachter waarom Big Flats zo ver weg was. We waren op de heenweg verkeerd gereden. Vandaar dat de heenweg 32 mijl was en de terugweg 16.
Toen we om tien uur terug waren, regende het. In de auto hebben we toen nog wat gedronken en zijn daarna maar naar bed gegaan. Het was toen elf uur.
Woensdag 27 september 1995
Om half tien zijn we opgestaan. Het was mooi weer. Vandaar dat we ontbeten hebben in de zon. Om twaalf uur zijn we gaan wandelen. Er was een ‘trail’ in de buurt, die we gelopen hebben. Deze ‘trail’ leidde ons langs de ‘Gorle’. Deze wandeling was erg mooi. Pas om kwart over drie waren we terug. We hebben toen thee gedronken en wat hout verzameld voor het kampvuur. Om zes uur zijn we begonnen met het eten. Deze avond was dat spaghetti. We hadden namelijk een pan gekocht op de ‘boeren’ markt (Windmill) die we nu goed konden gebruiken. Verder hadden we er tomaten- en komkommersalade bij. Alles was erg lekker.
Na het kampvuur van zeven tot half elf zijn we weer onder de wol gegaan.
Donderdag 28 september 1995
Vroeg opgestaan. Om acht uur al zijn we eruit gegaan. Dit was onze laatste dag op een camping. We hebben onze tenten, koffers en tassen ingepakt en zijn om half elf richting Newark gereden. Om kwart voor één hadden we onze eerste stop voor het tanken en de plaspauze. Voor $20 hebben we ongeveer 15,8 gal. getankt, goed voor 330 mijl. Tien minuten later reden we al weer verder. Onze route liep van 14zuid, 17oost, 81zuid, 380zuid, 80oost, 280zuid naar 95 zuid. Om vijf uur waren we op het vliegveld.
Hier was het echter niet mogelijk om de koffers te stallen, vandaar dat we toen besloten op twee nachten het hotel Days Inn te boeken. Deze twee nachten kostte ons voor de eerste nacht $69.95 en voor de tweede nacht $59.95. In het hotel was een restaurant aanwezig, waar we sinds twee weken weer eens een ‘echte’ maaltijd kregen voorgeschoteld. Om een uur of half elf gingen we naar bed toe. Welterusten (alhoewel).
Vrijdag 29 september 1995
‘s Ochtend om half acht zijn we, na twintig keer gewekt te zijn door gesnurk, gewekt door de wekker. Om acht uur zijn we opgestaan voor onze laatste dag New York.
We hadden afgesproken dat Son en Ben vannacht in het Carlton hotel in Manhatten zouden slapen en dat Marion en ik vannacht terug zouden gaan naar Days Inn. Hier moesten we namelijk morgen voor twaalf uur uitgecheckt zijn. We zijn met onze Hertz wagen naar Hertz gereden en hebben deze daar ingeleverd. Vanuit Hertz zijn we daarna met de Hertz-bus naar het busstation gegaan, vanwaar we naar New York gegaan zijn. Dit was een tochtje van ongeveer 25 minuten voor $24 (2 maal retour) en $14 (twee maal enkel).
Om één uur waren we in het Museum of Modern Art (MoMA). Daarna zijn we op aanraden van de vele gelezen boekjes naar Bleecker Street gegaan. Dit zou een leuke gezellige winkelstraat moeten zijn. Echter niets van dat alles. We zijn er gekomen door gebruik te maken van de ‘subway’. Hebben er een ijsje gegeten en zijn toen snel terug gegaan. Bleecker Street was nou namelijk niet de buurt waar je je in het donker moet begeven. Terug naar de 42th Street zijn we ook met de ‘subway’gegaan. Daar hebben we bij een Griek Grieks gegeten. Die avond hebben we verder apart doorgebracht. Dit was tevens de eerste avond waar dat het geval zo was. Marion en ik hebben om 12.30 ‘Die Hard, the Vengeance’ gekeken tot 03.00 uur.
Zaterdag 30 september 1995
Wij, Marion en ik, zijn om elf uur opgestaan, hebben gedoucht en de koffers ingepakt.
Om vijf minuten voor twaalf hebben we uitgecheckt en toen gebruncht. Kip met friet een echt Amerikaanse lunch.
Daarna hebben we buiten in het zonnetje zitten wachten op Son en Ben en heb ik de laatste drie dagen van dit verslag geschreven.
Om een uur of drie kwamen Son en Ben en toen zijn we gelijk naar het vliegveld gegaan.
Daar hebben we ingecheckt en hebben nog wat gegeten en gedronken. Om half zes zijn we vertrokken vanuit Newark met vluchtnummer MP 602.
Zondag 1 oktober 1995
Om 06.29 zijn we geland op Schiphol.
De vakantie was afgelopen……………………….punt uit/over en sluiten.
Aangekomen in de aankomsthal van Schiphol, stonden pa en ma Pol al weer te wachten en Son en Ben werden, na een telefoontje, opgehaald door Ellen en Myron.
VAKANTIE RECEPTEN | |
Sweet dill sticks | Cucumbers, sweed lengthwise 1 qt. water 3 3/4 cups vinegar 6 cups sugar 3 tablespoons salt 2 teaspoons turmeric (scant) 3/4 teaspoon mustard Fill 6 quart jars with cucumbers, add 1/2 teaspoon dill seed to each jar. Combine remaining ingredients. Bring to a boil. * Process in boiling water bath 5 minutes * Potten in een grote pan zetten en nog 5 minuten laten koken |
Bread and butter pickles | 6 C. sliced cucumbers 1 lb. onion, chopped or sliced thin 1 green pepper, chopped 1/4 C. salt 2 C. brown or white sugar 1/2 tsp. turmeric 1/4 tsp. cloves 1 T. mustard seed 2 C. vinegar Mix vegetables with salt. Let set 3 hours. Drain. Make a syrup with remaining ingredients. Bring to boil and add vegetable mixture. Put in jars and seal. |